Tasavvuf Nasıl Bir Yoldur?

• Tasavvuf ahlâktır. Ahlâkı senden üstün olanın tasavvufu da senden üstündür.                                                                
• Tasavvuf hallerin temizliğidir. Halleri temiz olan ve her şeyin temizini tercih eden sûfidir. Tasavvuf hallerin, işlerin ve huyların en iyisini alıp uygulamaktır                                                                                      
• TASAVVUF, İHTİRASI BIRAKIP HAKK’IN (CC) VERDİĞİNE ŞÜKRETMEK, KENDİ İSTEKLERİNİ BIRAKIP HAKK’IN (CC) İSTEKLERİNE (TAKDİRİNE) RAZI OLMAKTIR. TASAVVUF, TEMBELLİĞİ BIRAKIP ÇALIŞMAYA DEVAM ETMEKTİR. HAYALLERİ BIRAKIP TATBİKATA BAKMAK, UYKUYU VE GAFLETİ BIRAKIP İBADETE DEVAM ETMEKTİR.                                                                                                                                             
•   TASAVVUF, HERKESİN HALİNİ ANLAYABİLMEK, FERASETLİ OLMAKTIR. TASAVVUF, İÇTEN İNANARAK ÖLÜNCEYE KADAR O İMANI MUHAFAZA ETMEKTİR. TASAVVUF, KUR’AN-I KERİM’İN AHKÂMINI AMELEN TATBİK ETMEK, EMİR VE YASAKLARI BİHAKKIN YERİNE GETİRMEKTİR. TASAVVUF, KÂİNATTAN HABERDAR OLMAKTIR. TASAVVUF, HALKI HAKK’A (CC) DAVET ETMEKTİR. TASAVVUF, HERKESİN İMDADINA KOŞMAK, İHTİYAÇ SAHİBİ OLANLARIN DERTLERİNE DERMAN OLMAKTIR.                                                                                                                                                          
•  TASAVVUF (TARİKAT) ALLAH-Ü TEALA (CC) HZ.LERİ’NİN DÜŞMANI OLAN NEFSE YARDIM ETMEMEYİ, ONUN İSTEKLERİNİ YAPMAMAYI KALBE YERLEŞTİRMEKTİR. TASAVVUF KALBİN TASFİYESİ VE NEFSİN TEZKİYESİDİR. YANİ KALBİN ALLAH-Ü TEALA (CC) HZ.LERİ’NİN SEVGİSİNDEN BAŞKA, HER SEVGİDEN TASFİYE EDİLMESİ, NEFSİNDE ALLAH-Ü TEALA (CC) HZ.LERİ’NİN HER EMRİNE UYAR HALE GETİRİLMESİDİR. İTİKATI DÜZELTMEDİKÇE, İSLAM’IN EMİR VE YASAKLARINA UYMADIKÇA, HARAMLARDAN SAKINIP İBADETLERİ GERÇEK MANADA YERİNE GETİRİP YAPMADIKÇA, KALBİN TASFİYESİ VE NEFSİN TEZKİYESİ MÜMKÜN DEĞİLDİR.                                                                                                                                                                                                              
• EĞER İMANLI OLAN KUL TASAVVUFUN (TARİKAT), NEFSİ BEŞERİ KİRLERDEN VE RUHU TABİİ KİRLERDEN TEMİZLEMEYE BAĞLI OLDUĞUNU, KUR’AN VE HADİS LİSANIYLE DAİMA BUNLARA İŞARET ETTİĞİNİ BİLSE, AYNI ZAMANDA TEZKİYE VE TASFİYEYE DAYANAN SALİH KALBİ İMANI SADIK İLE OLSA, KUR’AN AHLAKINI KOLAY, TABİİ VE TEKELLÜFSÜZ BİR ŞEKİLDE ANLASA, O ZAMAN TASAVVUFUN (TARİKAT) EHEMMİYETİNİ VE KONUSUNUN ULVİYETİ DOLAYISİYLE YÜCELİĞİNİ GERÇEK MANADA ANLAMIŞ OLUR. ÇÜNKÜ TARİKATIN NETİCESİ, ÇEŞİTLİ ZİKİR, ADAB VE EVRAD İLE ÇEŞİTLİ İBADETLERİ BİR NİZAM ALTINDA VE BİR KALIP ÇERÇEVESİ İÇERİSİNDE YÜRÜTMEKTEN İBARETTİR.                                                                  
• TASAVVUFTA ALLAH (CC) HZ.LERİ’Nİ DAİMA HATIRLAMAK, ANMAK (ZİKRETMEK), O’NU (CC) HERŞEYDE GÖRMEK VE TÜM EŞYANIN O’NUNLA (CC) KAİM OLDUĞUNA KESİN OLARAK İNANMIKTIR. EVET! TASAVVUFUN EHEMMİYETİ, KONUSUNUN ÖNEMİNDEN ANLAŞILMAKTADIR Kİ, O DA İHSANDIR. AMELLERİN TÜMÜ İHLÂS İTİKAT DAİRESİNE BAĞLIDIR. İHLÂSTAN İTİKATTAN YOKSUN OLAN AMELİN KURTULUŞU YOKTUR. MUHLİS OLAN İDDİA ETTİĞİ ŞEYE İNANIR VE KENDİNİ BÜTÜNÜYLE O ŞEYE VERİR.